Συστήματα Θερμοπρόσοψης

Θερμομόνωση

Ως Θερμομόνωση ορίζεται η μείωση των αποτελεσμάτων ποικίλων διαδικασιών μεταφοράς θερμότητας μεταξύ αντικειμένων, τα οποία βρίσκονται σε θερμική επαφή ή σε απόσταση ικανή για επίδραση από ακτινοβολία.

Στόχος των θερμομονωτικών υλικών σε ένα κτίριο είναι να μειώσουν τη θερμική ροή μεταξύ σωμάτων ή χώρων που βρίσκονται σε διαφορετική θερμοκρασία. Η θερμομόνωση μειώνει τη μεταφορά θερμότητας από αγωγή ή ακτινοβολία, εμποδίζοντας ή αντανακλώντας και όχι απορροφώντας την ενέργεια.

Σημαντική και αποτελεσματική κατασκευαστική λύση είναι και η εξωτερική θερμομόνωση.

Εξωτερική θερμομόνωση (Θερµοπρόσοψη)

Ως εξωτερική θερμομόνωση ορίζεται ένα σύστημα στο οποίο η μόνωση δεν διακόπτεται στα σημεία ένωσης των διαφορετικών δοµικών στοιχείων. Η θερµοπρόσοψη εφαρμόζεται από τη δεκαετία του 1960 στην Δυτική και Κεντρική Ευρώπη, προσφέροντας ιδιαίτερη ευελιξία στην κατασκευή καθώς το θερμομονωτικό υλικό τοποθετείται στην εξωτερική επιφάνεια του κτιρίου, μετά την αποπεράτωση των εργασιών κατασκευής της τοιχοποιίας και αποτελώντας την πλέον αποτελεσματική λύση για την αναδρομική θερμομόνωση υφιστάμενων κτιρίων.

Στην εφαρμογή της θερµοπρόσοψης μπορούν να χρησιμοποιηθούν η διογκωμένη, η εξηλασµένη και η γραφιτούχα πολυστερίνη.

Στεγανοποίηση

Στεγανοποίηση ή υγρομόνωση ορίζεται ως η διαδικασία κατά την οποία ένα σώμα γίνεται αδιαπέρατο από το νερό με την εφαρμογή σε αυτό συγκεκριμένων αδιαβροχοποιητικών υλικών. Τα υλικά αυτά έχουν την ιδιότητα να είναι αδιαπέρατα από το νερό και να μην επηρεάζονται από αυτό, κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες. Τέτοιου είδους υλικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε υγρό περιβάλλον, ακόμα και κάτω από το νερό για συγκεκριμένα βάθη.

Στην οικοδομή ο όρος στεγανοποίηση συναντάται κυρίως σε χώρους υπογείων, δωμάτων, ταρατσών, πισίνας, ζαρντινιερών, αλλά και σε εξωτερικές επιφάνειες οι οποίες δέχονται έντονες καιρικές συνθήκες.